Қазағым

Қазағым аз ба көрген азабын
Жанымның мұңын қалай жазамын.
Аңырақай болып қырылдың.
Оспан болып тірілдің.
Қайран есіл Қазағым.
Бар ма көрмеген азабың.
Жас жүректен жыр шықты
Жылап жүрек тұншықты
Халқымның көрген азабын
Жылап еске аламын.
Шекара деген құрғырдың
Ары бер жағында
Қалды ау ағайын бөлініп.
Орыс Қытай аранын ашқан.
Қазақтың жерін ала қашқан.
Қоншынан басып қара Қытай.
Жерімді отап құртқан-ай.
Сары орыс қаптап Орыма
Ата жұртым алыс қалған ай.
Қайранда қалған қазағым.
Бір тобыры тобырлап.
Кара көзі жәудіреп.
Бабамның қалған еншісінде
Диаспора боп қалған ай
Әттең әттең қайтейін
аманаты ата бабамның
айақтың астында қалған ай
Соқпалдай жігіттерім.
Жерін қорғай алмаған ай.               Арман Әдікұлы